พ่ออยู่หัว และ พ่อของผม
ผมจะเล่าเรื่องความรัก ความจงรักภัคดี ที่พ่อของผมมีต่อพ่ออยู่หัว พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ในพระบรมโกศ พ่อผมรักในหลวงมาก ท่านเป็นข้าราชการรับใช้แผ่นดินภายใต้สังกัดกรมทางหลวง จนเกษียณอายุข้าราชการ และเสียชีวิตลงหลังจากนั้นเพียงหนึ่งเดือน ด้วยโรคมะเร็ง ตั้งแต่ผมยังเด็ก เวลาที่มีงานจัดขึ้นเพื่อเทิดพระเกียรติที่ใด พ่อก็จะพาพวกเราไปด้วยเสมอ ถ้าหากว่าไม่ได้เดินทางไปไหน พ่อผมติดตามข่าวในพระราชสำนักทุกวันไม่เคยขาดแม้กระทั่งตอนที่นอนป่วยอยู่โรงพยาบาล และจำได้ว่าแม่ต้องไปต่อคิวเพื่อซื้อเสื้อสีเหลืองให้พ่อในช่วงนั้นด้วย พ่อผมไม่เคยบอกหรอกว่ารักในหลวงมากแค่ไหน แต่สิ่งที่ผมซึมซับมาจากการปฏิบัติของพ่อนั่นแหล่ะคือคำอธิบาย ครอบครัวเราได้เห็นพระมหากรุณาธิคุณอันล้นพ้นของพ่ออยู่หัวโดยเสมอมา สำหรับส่วนตัวผมแล้ว ผมจบจากโรงเรียนนวมินทราชูทิศพายัพ ซึ่งสร้างขึ้นเพื่อเทิดพระเกียรติพ่ออยู่หัว ในภาคเหนือ (อดีตเคยใช้ชื่อภาษาอังกฤษว่า King's School) โรงเรียนซึมซับพระมหากรุณาธิคุณมาโดยตลอด ที่มา เพจ โรงเรียนนวมินทราชูทิศ พายัพ จังหวัดเชียงใหม่ ผมเล่าควา